... als koortswerend medium bij hartepijnen ...
 |
| foto, woorden en bewerking door DagEnDauw |
DagEnDauw 's stekje
maandag 21 november 2011
donderdag 10 november 2011
The Lady Mondegreen
 |
| copyright foto DagEnDauw |
Met taal kan je soms gekke bokkensprongen maken. En eigenaardig genoeg bestaan daar bovendien, meestal ook nog passende benamingen voor. Zo heb je bijvoorbeeld de “mondegreen” afgeleid van “The Lady Mondegreen”.
Neen, niet de één of andere adellijke Engelse dame, zoals ik hier met bovenstaande foto een beetje verkeerdelijk laat uitschijnen, maar een term, die bedacht werd door de Amerikaanse schrijfster Sylvia Wright, wiens moeder, de gewoonte had, om vóór het slapen gaan, Engelse poëzie voor haar te reciteren.
Eén van Sylvia's favoriete gedichten toen, kwam uit Percy’s Reliques :
"Ye Highlands and ye Lowlands,
Oh, where hae ye been?
They hae slain the Earl O'Murray,
And “the Lady Mondegreen”...
(waarbij de echte zin eigenlijk was : “and they laid him on the green”)
Wanneer je deze term googled, krijg je bovenop de woordverklaring zowaar hele reeksen van fout geïnterpreteerde zinnetjes op je bord, het ene al grappiger dan het andere.
Het lijkt voor sommigen zelfs een sport geworden om opzettelijk complete liedjes “mis te verstaan”.
Vooral Indische "Bolywoodmuziek" leent zich daar kennelijk uitstekend toe, getuigen hiervan de reeks clips op Youtube. Hoe ze het soms verzinnen... Hilarisch!
Ter illustratie, dit nummer : (alvast veel luisterplezier)
Het gekke is, wanneer je de onderschriften leest en de tekst ondertussen beluistert, de woorden ook ècht schijnen te kloppen.
Het doet me terugdenken aan mijn eigen kindertijd.
Bij teksten die me onbegrijpelijk in de oren klonken, had ik ook steeds de neiging er voor mezelf iets verstaanbaar van te maken, herinner ik me. Heel af en toe bleek mijn “vertaling” zelfs niet eens zó ver van de oorspronkelijke betekenis verwijderd, hoewel...
Zo zong ik ondermeer mee met “Wie o ligt in de geile soepterrine” van The Beatles. God weet welke soep dààrin werd opgediend =)
Ben jij onderweg die Lady Mondegreen ook al eens tegen het lijf gelopen, of klinkt er ergens in een donker hoekje van je geheugen nog een melodietje uit je jeugd, waar jij je eigen tekst op zong?
Goh… ik zie je knikken…
Please,… vertel,… vertel!
Ik ben één en al oor!
...
- DagEnDauw -
woensdag 9 november 2011
Met vreugde tranen...
- copyright beeld en woord DagEnDauw -
Niet langer wenen de wilgen langs de weg,
opgedroogd zijn nu hun tranen,
die zich in lengte van zomerdagen,
overvloedig een weg naar buiten banen.
Zij aan zij staan ze daar, pal en onbewogen.
Schieten maar vol bij teveel warmte, water en licht.
Herfst noch koning winter zal hen ooit deren.
Slechts vreugde brengt hen uit evenwicht.
Wat de mensen ook mogen beweren,
wilgen willen weinig weten van verdriet.
Zelfs bij het afscheid van hun bladeren
treuren de meeste wilgen niet.
vrijdag 4 november 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)